جغرافیای بروجرد
بروجرد در غرب ایران و در منطقه کوهستانی زاگرس قرار دارد. شهرستان بروجرد در شمال شرقی استان لرستان واقع شده و از شمال به شهرستانهای ملایر و نهاوند در استان همدان، از شرق به سربند اراک در استان مرکزی، از جنوب به درود و از غرب به خرم آباد و الشتر در استان لرستان محدود می شود. این منطقه مشتمل بر کوههای مرتفع زاگرس در غرب، دشت سیلاخور در مرکز و پیشکوههای داخلی زاگرس در شرق است. بلندترین نقطه شهرستان بروجرد قله ولاش با ارتفاع 3623 متر در کوه گرین در غرب شهر بروجرد و پست ترین ناحیه در دشت سیلاخور با ارتفاع تقریبی 1500 متر قرار دارد. بروجرد دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با تابستانهای معتدل و زمستانهای سرد است که حداکثر دما گاه به 40و حداقل آن به منفی 20 درجه می رسد. میزان بارندگی این شهرستان 480 میلی متر در سال است که در فصول سرما بارش ها بیشتر بصورت برف می باشند. شهرستان بروجرد بين عرضهاي شمالي حد اقل 33 درجه و 36 دقيقه و حداكثر 34 درجه و 6 دقيقه و طول شرقي و داخل 48 درجه و 27 دقيقه و حداكثر 49 درجه و 27 دقيقه قرار دارد. بروجرد از نقاط زلزله خیز کشور است و زلزله سیلاخور با بزرگای 2/7 ریشتر یکی از بزرگترین زمین لرزه های ثبت شده ایران است. مرکز این شهرستان شهر بروجرد است و اشترینان از دیگر شهرهای آن است

شهر بروجرد در دامنه ارتفاعات زاگرس و بر روي آبرفتهاي دشت سيلاخور و در حالت پايكوهي قرار دارد . اين شهر در ارتفاع 1580 متري از سطح دريا و در 09/33 درجه شمالی و 08/48 درجه شرقی واقع مي باشد. بروجرد از شهرهای باستانی ایران است که قدمت آن دست کم تا دوره ساسانیان مسجل شده است. این شهر در مسير جاده اصلي تهران - خوزستان قرار گرفته و دارای موقعیت ممتاز ارتباطی است. همچنین محور ارتباطی کرمانشاه - اصفهان از بروجرد می گذرد. بروجرد با خرم آباد 100کیلومتر، با شهر اراک 110 کیلومتر، با اصفهان350کیلومتر و با تهران 390 کیلومتر فاصله دارد. بروجرد به خاطر طبیعت زیبایش مهمانان و گردشگران زیادی را پذیراست و در گذشته به دار السرور شهرت داشته است. آب فراوان، مراتع و زمین های کشاورزی مناسب منطقه طایفه هایی از لرها و ترکها را در سده های گذشته به منطقه کشانده که اینان بیشتر در در روستاهای جنوب بروجرد ساکن و به کشاورزی و دامداری مشغول شده اند.

زمین شناسی منطقه بروجرد


شهرستان بروجرد در منطقه اي واقع شده كه در تقسيم بنديهاي زمين شناسي ايران به زون (سنندج – سيرجان) معروف است و اين زون از نظر تقسيمات جزئي از منطقه وسيع زاگرس محسوب مي شود كه در اواخر دوره ترشياري شكل گرفته است. شهر بروجرد بر روي رسوبات متعدد قرار دارد كه اين رسوبات شامل موارد زير مي باشد

رسوبات ژوراسيك - كرتاسه
رسوبات ژوراسيك كرتاسه در اين منطقه با رخساره آهكي دولوميتي در ناحيه خرده شده زاگرس در جنوب غرب بروجرد گسترش فراوان دارد

رسوبات ائوسن
در يخش خورده شده زاگرس و رسوبات ائوسن شامل رخساره هاي متفاوت كنگومرايي در نزديكي آبادي مله سرخ در راه بروجرد به خرم آباد و همچنين در جنوب گوشه گاپله مشاهده مي گردد و رخساره مارني و آهكهاي مارني گسترش زيادي در منطقه دارند

رسوبات اليگوسن
در منطقه مورد مطالعه آهكهاي اليگوميوسن بصورت پيش رونده طبقات قديميتر را با دگرشيبي مي پوشاند

رسوبات ميوسن
اين رسوبات در ناحيه مورد مطالعه هميشه بصورت هم شيب بر روي آهكهاي اليگوميوسن قرارگرفته اند

رسوبات پليوسن
رسوبات پليوسن كه همان كنگلومراي بختياري است در بين راه بروجرد ونايي مشاهده شده است
رسوبات پليو - پليستوسن
اين رسوبات بيشتر از كنگلومراي با سيماي ماسه اي و سيلتستون رس و ماسه تشكيل شده ، رسوبات مذكور در دامنه كوههاي منطقه، تپه ماهورهاي كوچكي را بوجود آورده است كه با فرسايش بوسيله آبرفتهاي مختلف دوران چهارم پوشيده مي شود

رسوبات دوران چهارم
 رسوبات دوران چهارم مخازن عمده آبهاي زير زميني منطقه بروجرد را تشكيل داده است. جنس آبرفتها بصورت مخلوطي از قطعات آهك ، قلوه سنگ ، ماسه و رس است . آبرفتهاي مذكور داراي نفوذ پذيري خوبي هستند.

برای دریافت فایل کامل کلیک کنید

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: